Szanowni Państwo
NOWA oficjalna strona internetowa Kampinoskiego Parku Narodowego została uruchomiona pod adresem:

 

https://kampn.gov.pl

 

Obecna strona będzie funkcjonować pod starym adresem, lecz nie będą pojawiać się na niej nowe informacje,
a obecnie na niej zawarte nie będą już aktualizowane.


 

Nową stronę wydano w ramach Projektu POIS.02.04.00-00-0001/15 „Promocja Parków Narodowych jako marki”
współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020

 

 

logos.png 

W Puszczy Kampinoskiej zarejestrowano 118 zespołów roślinnych. Rozmieszczenie ich w terenie można przyrównać do mozaiki złożonej z bardzo różnej wielkości kamyków. Sporządzając mapę roślinności rzeczywistej, na którą patrzycie, staraliśmy się je powiększyć do rozmiarów zauważalnych w tej skali, łącząc ze sobą zespoły pokrewne fitosocjologicznie. Powstał zbiór 14 rodzajów „kamyków” (14 kolorów) obejmujący całą szatę roślinności Puszczy. Opisy przedstawione obok charakteryzują zawartość poszczególnych pozycji – od jednego do dwudziestu kilku zespołów. Sprawa się jeszcze bardziej skomplikuje, gdy dodamy do tego 15 zbiorowisk niedających się bliżej (do zespołu) określić. Mapę wypełniają jednak wraz z dobrze scharaktery-zowanymi zespołami.

1. Leśne i zaroślowe nadrzeczne zbiorowiska wierzb i topól, Salicetea purpureae
- zespoły: zarośla wierzb, Salicetum triandro-viminalis są fazą inicjalną i ogniwem sukcesji do łęgu wierzbowego Salicetum albo-fragilis i topolowego Populetum albae
- występowanie: na najniższym, zalewanym co roku tarasie Wisły („Ruska Kępa”)oraz łachach i kępach wiślanych
- gleby: mady i piaski rzeczne
- drzewostan: topola biała, czarna, szara i osika, wierzba krucha i biała
- podszyt: różne gatunki wierzb krzewiastych, bez czarny i koralowy, dereń świdwa, szakłak
- charakterystyczne runo: pnącza – chmiel, kokornak, kielisznik, wyżpin jagodowy
- dominująca cecha: bujny rozwój wszystkich roślin (np. pokrzywa do 3,5 m wys.) oraz mozaikowy układ z drobnymi zbiornikami wodnymi (starorzeczami)          

2. Olsy i zarośla łozowe, Alnetea glutinosae
- zespoły: zarośla łozowe, Salicetum pentandro-cinereae to faza inicjalna i ogniwo sukcesji do olsu, Carici elongatae-Alnetum s.l. (=Sphagno squarrosi-Alnetum + Ribeso nigri-Alnetum)
- występowanie: na pasach bagiennych tarasu akumulacyjnego
- gleby: torf niski i czarna ziemia bagienna
- drzewostan: olsza czarna, brzoza omszona
- podszyt: porzeczka czarna, kruszyna, łoza, rokita, wierzba uszata, w. laurolistna
- charakterystyczne runo: gatunki olsowe - turzyca długokłosa, psianka słodkogórz, zachylnik błotny, trzcinnik lancetowaty; wiele gatunków szuwarowych – np. trzcina i wielkie turzyce oraz pływające np. okrężnica bagienna.
- dominująca cecha: układ kępkowo-dolinkowy; dolinki wiele miesięcy zalane wodą

3. Łęgi olszowe i wiązowe, Alno-Ulmion
a. zespół: łęg olszowo-jesionowy (przystrumykowy), Fraxino-Alnetum
- występowanie: wzdłuż cieków wodnych oraz, najczęściej, na obrzeżu olsów
- gleby: czarne ziemie oglejone
- drzewostan: olsza czarna, brzoza omszona,, jesion wyniosły, wiąz szypułkowy
- podszyt: porzeczka czerwona, porzeczka czarna, trzmielina zwyczajna, kalina koralowa, dereń świdwa
- charakterystyczne runo: czartawa pospolita i drobna, śledziennica skrętnolistna, kozłek bzolistny; współegzystują gatunki olsowe z grądowymi, wiele gatunków łąkowych; szuwarowych prawie brak
- cecha dominująca: bogactwo gatunkowe i duże zwarcie warstwy krzewów
b. zespół: łęg jesionowo-wiązowy, Ficario-Ulmetum minoris
- występowanie: w dolinie Bzury
- gleby: mady nadrzeczne
- drzewostan: jesion wyniosły, wiąz polny, wiąz szypułkowy, dąb szypułkowy
- podszyt: trzmielina zwyczajna, dereń świdwa, głogi, kalina koralowa
- charakterystyczne runo: ziarnopłon wiosenny, czyściec leśny, kopytnik, złoć żółta, fiołek wonny, kokorycz pełna, piżmaczek wiosenny
- dominująca cecha: aspekt wczesnowiosenny – wielobarwne łany kwiatów  

4. Grądy i dąbrowy, Querco-Fagetea (wraz ze zbiorowiskami zastępczymi z kl. Rhamno-Prunetea i Epilobietea angustifolii)
a. zespół: grąd, Tilio cordatae-Carpinetum betuli w trzech formach – wilgotnej (niski), świeżej (wysoki) i kwaśnej (trzcinnikowy)
- występowanie: na wyniesieniach (grądach) wśród bagien, na płaskich podnóżach wydm oraz niektórych zboczach wydmowych
- gleby: czarna ziemia, brunatna z piasków pylastych lub gliniastych
- drzewostan: dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, grab zwyczajny, klon zwyczajny, jawor, jesion, modrzew polski, brzoza brodawkowata, brzoza czarna, trześnia, jabłoń płonka
- podszyt: leszczyna, głogi, dereń świdwa, wawrzynek wilczełyko, suchodrzew pospolity, trzmielina zwyczajna
- charakterystyczne runo: gwiazdnica wielkokwiatowa, przytulia Schultesa, bluszcz, pszeniec gajowy, możylinek trójnerwowy, kokorycz pusta i pełna, fiołek przedziwny i leśny, szczyr trwały, łuskiewnik różowy, groszek wiosenny, zawilec gajowy i żółty
- dominująca cecha: wielowarstwowy drzewostan z grabem w pełnym zwarciu w drugiej i trzeciej warstwie; aspekt wczesnowiosenny runa
b. zespół: dąbrowa świetlista, Potentillo albae-Quercetum petraeae
- występowanie: najczęściej na stromych, południowych i wschodnich stokach wydm, w sąsiedztwie terenów bagiennych (ważna podwyższona wilgotność powietrza i wynikający z niej opad poziomy)
- gleba: rdzawa piaszczysta
- drzewostan: dąb szypułkowy i bezszypułkowy, jawor, lipa drobnolistna, brzoza brodawkowata, modrzew polski, jabłoń płonka, grusza
- podszyt: wiśnia kwaśna, berberys, trzmielina brodawkowata, tarnina, szakłak, wiąz korkowy, róże
- charakterystyczne runo: pięciornik biały, miodunka wąskolistna, jaskier wieloowockowy, naparstnica zwyczajna, dzwonek brzoskwiniolistny, miodownik melisowaty, ciemiężyk białokwiatowy i wiele innych kserotermów
- dominująca cecha: jedyny leśny zespół kserotermiczny, przejawia tendencję do wędrowania – wkracza na teren boru mieszanego, ustępuje grądowi na skutek rozsiewania się grabu.

5. Bory sosnowe i mieszane, Vaccinio-Piceetea
a. zespoły: bory mieszane, Querco roboris-Pinetum + Serratulo-Pinetum
- występowanie: we wnętrzu pasów wydmowych, szczególnie na łagodnych, wewnętrznych stokach łuków i paraboli wydmowych o wystawie północnej i zachodniej
- gleba: bielicowa piaszczysta
- drzewostan: sosna, dąb bezszypułkowy i szypułkowy, brzoza brodawkowata
- podszyt: leszczyna, trzmielina brodawkowata, jałowiec, jarzębina, kruszyna
- charakterystyczne runo: janowiec barwierski i ciernisty, trzcinnik leśny, orlica, borówka czernica i brusznica, wężymord niski, malina kamionka, konwalia majowa
- dominująca cecha: zespoły bardzo stabilne; systematycznie zwiększa się ich udział w lasach Puszczy.
b. zespoły: bory sosnowe wilgotne, Molinio-Pinetum i Leucobryo-Pinetum molinietosum
­ występowanie: wewnątrz pasów wydmowych w obniżeniach
­ gleba: bielicowa piaszczysta
­ drzewostan: sosna, brzoza brodawkowata, dąb bezszypułkowy i szypułkowy
­ podszyt: jarzębina, kruszyna
­ charakterystyczne runo: trzęślica modra, borówka czernica i brusznica, pszeniec zwyczajny, siódmaczek leśny, rokiet pospolity, widłozęby, gajnik lśniący
­ dominująca cecha: zwarta warstwa mszysta
c. zespoły: bory sosnowe - goryszowy Peucedano-Pinetum i modrzaczkowy Leucobryo-Pinetum
­ występowanie: wewnątrz pasów wydmowych, na łagodnych zboczach, z roku na rok zmniejsza swój udział przekształcając się w bór mieszany
­ gleba: bielicowa piaszczysta
­ drzewostan: sosna, brzoza brodawkowata, dąb bezszypułkowy
­ podszyt: jałowiec, jarzębina, kruszyna
­ charakterystyczne runo: borówka czernica i brusznica, pszeniec zwyczajny, szczodrzeniec rozesłany, pomocnik baldaszkowy, dzwonek okrągłolistny, wrzos, rokiet, widłoząb, gajnik lśniący
­ dominująca cecha: znaczący udział jałowców oraz łany borówek, wrzosu i pszeńca
d. zespół: bór chrobotkowy, Cladonio-Pinetum
­ występowanie: bardzo rzadko w młodych drzewostanach, na zdegradowanym uprzednio siedlisku, zmniejsza swą powierzchnię, przekształcając się w inne zespoły borów
­ gleba: inicjalna, piaszczysta
­ drzewostan: sosna, brzoza brodawkowata
­ podszyt: jałowiec
­ charakterystyczne runo: chrobotki, płucnice, kostrzewa owcza, borówka brusznica, mącznica lekarska, wrzos, rokiet, widłozęby, płonnik włosisty
­ dominująca cecha: młody, rozrzedzony drzewostan, bez podszytu, z dominującymi w runie porostami
e. zespoły: bór sosnowy bagienny, Vaccinio uliginosi-Pinetum sylvestris oraz torfowisko wysokie, Sphagnetum magellanici – jego faza inicjalna
­ występowanie: kilka fragmentów na torfowisku wysokim w misach deflacyjnych, również w bezpośrednim sąsiedztwie torfowisk niskich i przejściowych
­ gleba: torf wysoki
­ drzewostan: sosna, brzoza omszona
­ podszyt: borówka bagienna, chamedafne północna, kruszyna
­ charakterystyczne runo: żurawina, modrzewnica zwyczajna, bagno, wełnianka pochwowata, torfowce, płonniki, turzyca gwiazdkowata i zwyczajna
­ dominująca cecha: przez wiele miesięcy woda stojąca na powierzchni z pływającym płem, a wśród niego kępki wyższych roślin

6. Zbiorowiska nawodne z klasy Lemnetea minoris i Potametea obejmują 17 zespołów roślin pływających na powierzchni          
7. Zbiorowiska terofitów letnich z klasy Bidentetea tripartiti na wysychających brzegach wód obejmują 2 zespoły          
8. Szuwary i wysokie turzycowiska z klasy Phragmitetea oraz torfowiska niskie z klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae
­ zespoły: w tej grupie jest 29 zespołów
­ występowanie: zajmują one obrzeża cieków i zbiorników wodnych oraz w pasach bagiennych często duże obszary
­ gleby: glejowe, z dużą zawartością węglanu wapnia, torf niski
­ charakterystyczne runo: wiele gatunków wysokich traw, turzyc, sitów, pałek oraz bobrek trójlistny, siedmiopalecznik błotny, czermień błotna, skrzyp przybrzeżny, jaskier olbrzymi, wiązówka błotna, wełnianka wąskolistna
­ dominująca cecha: woda stojąca przez wiele miesięcy, większość zespołów tworzą wysokie rośliny          
9. Łąki świeże, wilgotne i mokre z klasy Molinio-Arrhenatheretea
­ zespoły: w tej grupie jest 14 zespołów
­ występowanie: na dużych obszarach w pasach bagiennych, a także w dolinach Wisły i Bzury
­ gleby: czarne ziemie bagienne, mniej lub bardziej przesuszone oraz mady w dolinach rzek
­ charakterystyczne runo: ogromna rozmaitość gatunkowa traw i innych rodzin, szczególnie wartościowe są storczyki
­ dominująca cecha: sezonowość barw kwitnących roślin, użytkowanie jest nieodzowne do zachowania tych zbiorowisk. W krajobrazie - stogi siana.          
10. Murawy napiaskowe z klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis
­ zespoły: należą tu 4 zespoły
­ występowanie: na rozwiewanym piasku wydmowym oraz na utrwalonych roślinnością zboczach otwartych wydm
­ charakterystyczne runo: lepnice, goździki, strzęplice, jastrzębiec kosmaczek, sasanka łąkowa, wężymord stepowy, rojnik pospolity, macierzanka piaskowa, traganek piaskowy, pięciornik piaskowy, kocanki piaskowe, smagliczka pagórkowa, płonnik włosisty
­ dominująca cecha: niskie murawy, kwitnące na przemian rośliny          
11. Murawy bliźniczkowe i wrzosowiska z klasy Nardo-Callunetea
­ zespoły: murawa bliźniczkowa (psiara) Polygalo-Nardetum i wrzosowisko Arctostaphylo-Callunetum
­ występowanie: na otwartych wydmach, raczej spłaszczonych, oba zespoły sąsiadują ze sobą i przeplatają się mozaikowo
­ charakterystyczne runo: wrzos, mącznica lekarska, bliźniczka psia trawka, widłak goździsty, sasanka otwarta, fiołek skalny, ukwap dwupienny, jastrzębiec baldaszkowy, izgrzyca rozesłana
­ dominująca cecha: otwarta, kwitnąca przestrzeń z pojedynczymi jałowcami, ma tendencję do zarastania, głównie brzozą          
12. Nitrofilne zbiorowiska ruderalne z klasy Artemisietea vulgaris i wydepczyska z klasy Plantaginetea majoris
­ zespoły: w tej grupie jest 14 zespołów
­ występowanie: przede wszystkim na opuszczonych, a także nadal zamieszkałych osadach rolnych i leśnych          
13. Zbiorowiska segetalne i ruderalne z rzędu Polygono-Chenopodietalia
­ zespoły: w tej grupie jest 8 zespołów
­ występowanie: na ugorach, nieużytkach, uprawach rolnych          
14. Mozaikowe kompleksy segetalne na polach uprawnych, w ogrodach i w otoczeniu domów

 

Projekty
NFOŚiGW - logo Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska - logo
Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska
Projekty finansowane z Unii Europejskiej Lasy Państwowe - logo