Szanowni Państwo
NOWA oficjalna strona internetowa Kampinoskiego Parku Narodowego została uruchomiona pod adresem:

 

https://kampn.gov.pl

 

Obecna strona będzie funkcjonować pod starym adresem, lecz nie będą pojawiać się na niej nowe informacje,
a obecnie na niej zawarte nie będą już aktualizowane.


 

Nową stronę wydano w ramach Projektu POIS.02.04.00-00-0001/15 „Promocja Parków Narodowych jako marki”
współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020

 

 

logos.png 

b_310_222_16777215_00___images_turystyka_modliszka2.jpg

Od 2016 roku w Kampinoskim Parku Narodowym i okolicach pojawia się regularnie nowy gatunek chronionego owada – modliszki zwyczajnej.

W Polsce do początku XX. wieku modliszka była spotykana głównie w Kotlinie Sandomierskiej i na Podkarpaciu. Na początku XXI wieku pojawiło się wiele nowych stanowisk tego gatunku, jednak większość z nich była zlokalizowana w niedalekiej odległości od dwóch głównych populacji: sandomierskiej i karpackiej. Po roku 2010 odnotowywano coraz więcej stanowisk w innych, południowych regionach kraju: na Opolszczyźnie, Śląsku, w Małopolsce, Górach Świętokrzyskich czy na południowym Mazowszu. W wyjątkowo ciepłym, 2015 roku modliszka gwałtownie zwiększyła swój zasięg i była spotykana na Podlasiu oraz Pojezierzu Mazurskim.

Modliszka zwyczajna jest gatunkiem ciepłolubnym i prawdopodobnie w cieplejszych okresach czwartorzędu była szerzej rozmieszczona w Polsce.

Zmiany zasięgu modliszki są związane ze zmianami klimatycznymi – coraz cieplejsze lata sprzyjają przeżyciu tego gatunku, a zimy z niewielką ilością dni mroźnych powodują, że nie przemarzają kokony jajowe tego gatunku. Ponadto w ciepłe lata modliszka ma pod dostatkiem pokarmu – szczególnie owadów z grupy prostoskrzydłych – koników polnych, pasikoników i innych szarańczaków.

Do niedawna modliszka była traktowana jako gatunek miejsc suchych i nasłonecznionych. Jednak ostatnie coraz częstsze stanowiska w rejonach zurbanizowanych wskazują, że modliszka nie unika siedlisk pochodzenia antropogenicznego. Zgodnie z teorią „wysp cieplnych”, na terenach zurbanizowanych, modliszka może znajdować dogodne warunki do życia w północnych krańcach swojego zasięgu.

Gatunek łatwo spotkać na obszarach ugorów i odłogów porolnych, na obrzeżach suchych borów sosnowych czy też w siedliskach piaszczystych ze skąpą roślinnością. Prowadzi jednak skryty tryb życia, a maskujące zielone ubarwienie pomaga jej w maskowaniu się wśród roślinności. Bardzo chętnie przylatuje też w ciepłe letnie wieczory do źródeł sztucznego światła, w związku z czym można ją znaleźć w przydomowych ogródkach.

b_310_485_16777215_00___images_turystyka_modliszka1.jpg

Projekty
NFOŚiGW - logo Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska - logo
Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska
Projekty finansowane z Unii Europejskiej Lasy Państwowe - logo